Bienvenid@s a este blog en el cual queremos dar a conocer esta fascinante Comarca llamada Ferrolterra. Te invitamos a que compartas con nosotros cualquier material que consideres oportuno sobre la comarca (fotografias, artículos, opiniones, etc). Nuestro contacto es tecnologiamaritima2000@gmail.com

jueves, 16 de noviembre de 2023

Os fillos de Canido (G. Baudot)

Os fillos de Canido, magnífica obra musical creada por el compositor Gregorio Baudot, e interpretada por la banda de Música del Tercio Norte de Infantería de Marina. Trasmitida por la TVG en el programa Ruada el 21-11-1985.


La Compañía de Música del Tercio Norte de Ferrol forma parte del Cuartel de Dolores desde el año 1855, por lo que ya cuenta con más de siglo y medio de historia, y tiene como cometido principal dar mayor realce y solemnidad a los actos militares que se realizan, no solo en nuestro Cuartel, sino en todas las Unidades de la base ferrolana. Participa activamente en actos institucionales con la sociedad civil, como su participación en la Semana Santa Ferrolana o de Lugo, izado de Bandera en Finisterre, ofrenda en la localidad de Órdenes a los Caídos..., así como en otros que no tienen este carácter institucional, como son los conciertos que ofrecen en colegios y asociaciones de todo Ferrol y su comarca.

Gregorio Baudot Puente fue un músico y compositor nacido el 12 de marzo de 1884 en Colmenar Viejo (Madrid) y fallecido el 4 de noviembre de 1938 en Ferrol.

Realizó sus estudios musicales en el Conservatorio Madrileño alcanzando las máximas calificaciones, obteniendo los premios en Solfeo, Armonía, Flauta y Composición. Tras titularse en 1906, inicia una carrera como flautista con el Quinteto de Instrumentos de Viento de Pérez Casas, con el cual realiza una importante gira americana. Tras su matrimonio en 1909, decide presentarse a las oposiciones para la plaza de Director de la Banda de Música del Segundo Regimiento de la Infantería de Marina, con apostadero en El Ferrol, de la que toma posesión en 1910. El resto de su carrera va a transcurrir en Galicia.

Su obra compositiva incluye dos óperas, seis zarzuelas, tres escenas dramáticas, cuatro poemas sinfónicos, cuatro composiciones para solista y orquesta, quince obras para banda civil y diez para banda militar, una gran misa y siete piezas religiosas más, cuatro muestras camerísticas, tres lied, una obra para piano, una para coro, una para rondalla y algunos ejercicios escolásticos.

VIDEO:

LINK:

lunes, 13 de noviembre de 2023

Pico Ferreira (San Sadurniño)

El Pico Ferreira es un monte de 355 metros de altura, situado en la parroquia de Ferreira del ayuntamiento de San Sadurniño, comarca de Ferrol,  A Coruña.


En el año 2014 subí con la moto, pero en la parte final había mucha maleza en el medio del camino, por lo que por precaución y para tener mejor control, tuve que desmontar a mi compañera, que tuvo que hacer la parte final andando. Gracias a tener la Honda Transalp una moto muy estable y potente pude llegar arriba sin problemas.


En el año 2018 se repararon por completo los accesos al enclave, la inversión llegó a los 38.000 euros, se incluyeron también varios paneles informativos.


En la cima de este monte hay instaladas unas antenas de telecomunicación y en un lateral, excavada en una gran peña, encontramos una sepultura, de tipología antropomorfa, donde la parte de la cabeza tiene menor altura, para hacer el efecto de almohada. Presenta en el lado sur y en la cabecera restos bien visibles de haber tenido encaje para ajustar la tapa. Orientada la cabeza al oeste – y los pies al este.

Su origen es medieval, posiblemente relacionada con una iglesia dedicada a San Vicente que todavía estaba en pie en 1125 cuando fue donada al monasterio de Xuvia por su propietario, el gran señor feudal Pedro Froilaz.



Esta iglesia había sido construida en un antiguo lugar de culto precristiano, de la religión de los habitantes de los “castros del Valle de San Sadurniño”, como lo demuestran las increíbles tradiciones celtas que se celebraban cada 25 de mayo en la cima del Pico.


 

A lenda do Pico de Ferreira:
Pico Ferreira é un dos fitos paisaxísticos e máxicos do Val de San Sadurniño. A lenda que nos conta Cruz Piñón ten base real. No alto do Pico existiu unha igrexa adicada a San Vicente que aínda estaba en pé no ano 1125 cando foi doada ao mosteiro de Xuvia polo seu propietario, o gran señor feudal Pedro Froilaz.

Mais aquela igrexa fora construída sobre dun lugar de culto precristián aínda mais antigo, da relixión dos habitantes dos "castros do Val de San Sadurniño", como pode acreditarse polas sorprendentes tradicións célticas que se celebraban cada 25 de maio no cumio do Pico, poñendo velas nas quebras e fendeduras da "cama do santo". Ao cume acudían enfermos de distintas doenzas -de moas, verrugas, feridas, etc- e a tradición era dar cinco voltas arredor do sartego mollando a parte dorida do corpo na auga da pileta. Tamén levábanse animais ou se facía un ritual para convocar ao santo pedindo a curación:
"Ai, San Pelaio, San Pelaio
ai San Pelaio vendimino
dame o ben para o maio
que eu traereiche o meu trigo"

Pico Ferreira tamén aparece formando parte da mítica Terra de Escandoi de Rámón Loureiro. A existencia de restos de edificios -ademais de tégulas e un muiño de man- no Pico, ven acreditada no artigo "Misterio no Pico de Ferreira" (" Pumariño", febreiro 1977). As obras da carretera ao Pico Ferreira remataron o a finais de xaneiro de 1975.

 


Desde las cima hay unas formidables vistas hacia el fértil valle de Moeche, como se puede observar en las fotos que hice en el 2014 cuando subí con la moto;



ENLACES: